هدف این پژوهش تحلیل تأثیر سرپرستی توهینآمیز بر هویت سازمانی با تأکید بر نقش میانجی نقض قراردادهای روانشناختی و تعدیلگری جو تعصبآمیزمیباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را تعداد 400 نفر از کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان خراسان جنوبی را شامل میشود. که با استفاده از فرمول کوکران 196 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامههای Arasli et al, (2021) که شامل سرپرستی توهینآمیز، هویت سازمانی، جو تعصبآمیزو همچنین پرسشنامه Robinson & Morrison, (1995) در نقض قراردادهای اجتماعی، استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامهها حاکی از آن بود که ابزارهای اندازهگیری از روایی (همگرا و واگرا) و پایایی (بار عاملی، ضریب پایایی مرکب، ضریب آلفای کرونباخ)،خوبی برخوردار هستند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات توسط نرمافزار SMART-PLS و با استفاده از آماره آزمون t و ضرایب مسیر (β)، نشان داد که سرپرستی توهینآمیز بر نقض قرارداد روانشناختی دارای اثرات مستقیم و غیرمستقیم، مثبت معنادار و متوسط؛ میباشد. همچنین نقض قرارداد روانشناختی بر هویت سازمانی دارای مستقیم، منفی معنادار و متوسط؛ میباشد. همچنین نقش میانجی نقض قرارداد روانشناختی و نقش تعدیلگر جو تعصبآمیزتأیید شد.بر اساس نتایج، مدیران و تصمیم گیرندگان اداره مذبور، اگر نتوانند رفتار سرپرستی توهینآمیز را در اداره مهار کنند، باعث افزایش اثرات این توهین بر هویت سازمانی خواهند شد و اگر کارکنان حس کنند که نقض قراردادهای روانشناختی نیز رخداده است، بیشتر هویتشان ضعیف خواهد شد، در پایان نیز خاطرنشان خواهیم کرد که اگر مدیران بتوانند جو تعصبآمیز را در کار کاهش دهند میتوانند اثرات سرپرستی توهینآمیز بر نقض قرارداد روانشناختی و هویت سازمانی را تا حدودی کاهش دهند.