با ورود مفاهیمی چون تجاری سازی و کارآفرینی ایده‌های دانشگاهی به نظام آموزش عالی، هدف پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه ظرفیت یادگیری سازمانی با رویکرد دانشگاه کارآفرین در دانشگاه جامع علمی –کاربردی بود. روش پژوهش از نوع ترکیبی (کیفی و کمی) و جمع آوری داده‌ها کتابخانه‌ای- میدانی بود. جامعه آماری در بخش کیفی 24 نفر از خبرگان در رشته‌های مرتبط و جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه مدیران و کارشناسان ارشد شاغل در دانشگاه جامع علمی کاربردی به تعداد 600 نفر بودند که 234 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. نمونه گیری در بخش کیفی به روش هدفمند و در بخش کمی از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار جمعآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی مدل اندازه‌گیری با تحلیل عاملی تاییدی و مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل از آمارهt و بارعاملی و ضریب مسیر باروش بوتاستراپینگ و از نرم افزارهای Smart PLS و SPSS استفاده گردید. یافته‌ها بیان داشت که ابعاد ظرفیت یادگیری سازمانی در مسیر تأثیر بر دانشگاه کارآفرین به ترتیب اثرعبارت بودند از: ابعاد «اهمیت دادن به اندازه گیری» (0.178)، «شرایط یادگیری» (0.166)، «بررسی ضرورت» (0.155)، «فضای یادگیری» (0.143)، «مدافعان چندگانه» (0.135)، «اشتراک و توزیع اطلاعات» (0.124)، «ایجاد فضای باز» (0.120)، «تنوع عملیاتی» (0.118)، «درگیر شدن رهبری» (0.112)، «دیدگاه سیستمی» (0.109)، «کسب و بهره مندی از دانش» (0.108)، «جهت گیری سیستمی» (0.105)، «آموزش مستمر» (0.103)، «اختلاف عملکرد» (0.098) و «دسترسی روحیه آزمایشگری» (0.097). بنابراین پیشنهاد می‌گردد، دست اندرکاران دانشگاه برای استفاده از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های گروه‌ها و رشته‌های متعدد دانشگاه اقدام نمایند که این خود باعث می‌شود که هر رشته با جامعه و نیازهای آن به نحو درستی ارتباط برقرار نموده و به ارزش آفرینی و کسب درآمد اقدام کند.
