|
نقادی برنامهی آموزش مجازی ازمنظر دانشجویان دانشگاه فرهنگیان: مطالعه موردی هرمزگان
|
مختار ذاکری*   |
| دانشگاه فرهنگیان |
|
|
چکیده: (532 مشاهده) |
پس از شیوع کرونا، آموزش عالی یکی از نهادهایی بود که تعطیلی محیط‌های علمی را در کانون توجه قرار داد و تعاملات چهره‌به‌چهره در محیط‌های دانشگاهی به حداقل رسید. هدف این پژوهش، بررسی تجربه‌ی زیسته‌ی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در دوران آموزش مجازی بود. این پژوهش در قالب پارادایم کیفی به‌انجام رسید. نمونه از بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان هرمزگان و به شیوه‌ی هدف‌مند، به تعداد 25نفر گزینش شد. روش جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه‌ی عمیق و روش تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها، تحلیل-استقرایی بود. برای اعتبارسنجی نتایج، از روش مسیر ممیزی و ضریب توافق نمره گذاران استفاده شد. نتایج نشان داد، در پاسخ به پرسش اول، پنج مقوله‌ی ضعف در زیرساخت‌های سامانه‌ی آموزش مجازی، ضعف در فرایند یاددهی یادگیری و کمبود دانش از سامانه‌ی مجازی، ضعف در زمان آموزشی و عدم جذابیت سایت آموزش مجازی، ایجادکننده‌ی آسیب‌های برنامهی آموزش مجازی هستند. دو مولفه ضعف در زیرساخت‌های سامانه‌یی آموزش مجازی و ضعف در فرایند یاددهی-یادگیری بیشترین برجستگی را در این بین، دارا هستند. پنج مقوله‌ی کلیدی شامل تقویت فرایند یاددهی-یادگیری و تقویت زیرساخت‌های مربوط به سامانه‌یی آموزش مجازی، پشتیبانی از آموزش‌های صورت‌گرفته و آموزش نحوه‌ی صحیح استفاده از سامانه‌ی مجازی و برنامه‌ریزی زمان مناسب آموزش در سامانه‌ی مجازی، راه‌کارهای بهبود برنامهی آموزش در فضای مجازی هستند. پیشنهاد می‌شود، امکاناتی برای انجام کارهای عملی و طراحی تمرین و پروژه در فضای مجازی ایجاد شو؛ از روش‌های تدریس یادگیرنده‌محور بهره برده شود، از فیلم‌ها و اسلایدها و فایل‌های چندرسانه‌ای جهت جذابیت و بهبود کیفیت آموزش استفاده شده، اساتید محتواها و فایل‌های مناسب و کاربردی جهت استفاده‌ی دانشجویان ایجاد کرده، سیستم تعاملی چندسویه تقویت شده و تهیه محتوای الکترونیکی در دستور کار قرار اساتید قرار گیرد.
|
شماره‌ی مقاله: 9 |
| واژه‌های کلیدی: برنامه آموزش مجازی، دانشگاه فرهنگیان، سامانه‌ی مجازی |
|
|
متن کامل [PDF 1127 kb]
(188 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت آموزش در آموزش عالی
دریافت: 1401/6/25 | پذیرش: 1401/12/16 | انتشار: 1402/2/25
|
|
|
|
|
|
