دانشجوی دکتری رشته مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
چکیده: (18 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط رهبری یادگیریمحور و انگیزش پژوهش در مدارس ابتدایی شهرستان شهریار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ انجام شد. این مطالعه به روش تحقیق آمیخته (کمی-کیفی) طراحی شده و در بخش کمی، جامعه آماری معلمان ابتدایی شهرستان شهریار و در بخش کیفی، مدیران این مدارس را شامل میشد. تعداد ۳۵۱ معلم به روش خوشهای و ۱۵ مدیر به روش هدفمند انتخاب شدند و از پرسشنامه و مصاحبههای نیمهساختاریافته برای گردآوری دادهها استفاده شد. تحلیل دادههای کمی با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی و مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از کدگذاری و مقوله بندی استفاده شد. نتایج کمی نشان داد که رهبری یادگیریمحور و انگیزش پژوهش معلمان در وضعیت مطلوبی قرار دارند و بین رهبری یادگیریمحور مدیران و انگیزه درونی و بیرونی معلمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. اما این رابطه با پیشگیری از شکست معنی دار نیست. در بخش کیفی، راهبردهای رهبری یادگیریمحور شامل شوقآفرینی، حمایت و همکاری برای یادگیری بودند. چالشها شامل بوروکراسی، ناکارآمدی مدیران، مسائل اجتماعی و اقتصادی، و مشکلات انگیزشی و آموزشی بودند. پیامدهای پیادهسازی شامل یادگیری تحولآفرین، پژوهشهای کاربردی، و توسعه مهارتهای تخصصی بودند. نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد که رهبری یادگیریمحور در افزایش انگیزش پژوهش نقش اساسی دارد و شناسایی چالشها، راهکارها و پیامدهای آن میتواند به بهبود سیاستها و برنامههای آموزشی در مدارس ابتدایی کمک کند.